ویروس HPV یا پاپیلومای انسانی شایع‌ترین عفونت مقاربتی در انسان است. بیشتر زنان و مردان فعال جنسی در طول زمان زندگی در معرض این ویروس قرار دارند.

این ویروس در ایالات متحده بسیار رایج است و سالانه تقریباً ۱۴ میلیون مورد ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) تشخیص داده می‌شود و به آمار مبتلایان اضافه می‌گردد.

انواع مختلف ویروس HPV

برخی از انواع این ویروس می‌تواند منجر به زگیل دستگاه تناسلی شوند و برخی دیگر ممکن است عامل برخی از انواع سرطان شوند. هر ساله، حدود تعداد ۱۹۴۰۰ زن و ۱۲۱۰۰ مرد در ایالات متحده مبتلا به سرطان‌های ناشی از ویروس HPV می‌شوند.

این مطلب را هم بخوانید: نمونه گیری ‏HPV‏ در مردان

واکسن‌ها می توانند در برابر عفونت محافظت کنند.

در این مقاله ، ما توضیح خواهیم داد که ویروس HPV چیست، نحوه انتقال آن بین افراد ، علائمی که می تواند داشته باشد و اطلاعاتی در مورد درمان ، واکسن ها و پیشگیری.

توضیحاتی کوتاه در مورد ویروس HPV

• بیشتر زنان و مردان فعال جنسی در بعضی از دوران زندگی خود به ویروس HPV مبتلا می‌شوند.
• ویروس HPV می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی ، واژن یا مقعد گسترش یابد.
• ویروس HPV می‌تواند منجر به زگیل تناسلی و برخی از انواع سرطان شود.
• بعضی اوقات ، ویروس HPV می‌تواند هنگام تولد به نوزادی منتقل شود که باعث عفونت دستگاه تناسلی یا تنفسی می‌شود.
• هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما واکسیناسیون‌های ایمن و موثر در سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی توصیه می‌شود.

عوامل خطرزای ویروس HPV

برخی از عوامل خطرزا که باعث افزایش و انقباض ویروس HPV می‌گردد شامل:

• داشتن تعداد بیشتری شریک جنسی
• رابطه جنسی با کسی که چندین شریک جنسی داشته است
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف ، به دلیل ویروس HIV یا بعد از پیوند عضو
• داشتن مناطق آسیب دیده پوست
• داشتن تماس شخصی با زگیل یا مناطقی که در معرض ویروس HPV قرار گرفته است

رفتار ویروس HPV

انواع مختلف ویروس HPV علائم متفاوتی هم خواهند داشت. ویروس‌های HPV می توانند منجر به زگیل دستگاه تناسلی و سرطان شوند. هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد ، اما علائم آن قابل درمان است.

زگیل: از علائم شایع برخی از انواع ویروس HPV زگیل‌ها ، به خصوص زگیل تناسلی است.

زگیل های تناسلی ممکن است به صورت یک برجستگی کوچک ، خوشه ای از برجستگی یا برجستگی‌های ساقه مانند ظاهر شوند. آنها معمولاً در خانم‌ها در دهانه رحم و در آقایان در آلت تناسلی بصورت در ورم خون وجود دارد. همچنین ممکن است در اطراف مقعد و کشاله راننیز ظاهر شوند.

این زگیل‌ها می توانند از نظر اندازه و ظاهر متفاوت باشند. یعنی بصورت بزرگ ، کوچک ، مسطح یا گل کلم شکل باشند و ممکن است به رنگ سفید یا رنگ گوشتی ظاهر گردند.

سایر زگیل های مرتبط با ویروس HPV شامل زگیل های مشترک ، پلانتار و زگیل‌های صاف هستند.

• زگیل های معمول – برجستگی‌های ناصاف هستند که معمولاً در دست ها ، انگشتان و آرنج دیده می‌شوند.
• زگیل‌های پلانتار – به عنوان رشد سخت و دانه دار روی پاها توصیف می شود. آنها معمولاً روی پاشنه پا ظاهر می‌شوند.
• زگیل‌های مسطح – به طور کلی در کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان مشاهده می‌گردد. آنها به صورت ضایعات صاف و کمی برجسته ظاهر می شوند که تیره تر از رنگ طبیعی پوست هستند و معمولاً در صورت ، گردن یا مناطقی که خراشیده شده اند دیده می شوند.

درمان زگیل ویروس HPV

معمولاً از اسید سالیسیلیک برای درمان برخی زگیل‌ها استفاده می شود. اما زگیل‌های حاصل از HPV اغلب بدون درمان برطرف می‌شوند. با این وجود داروهایی وجود دارد که برای از بین بردن خود زگیل روی پوست قابل استفاده است.

داروهای تجویزی معمولاً شامل:

• پودوفیلین (داروی شیمیایی که توسط پزشک استفاده می شود)
• ایمیکیمود (آلدارا ، زیکلارا)
• (Podofilox (Condylox
• اسید تری کلرواستیک (ماده شیمیایی اعمال شده توسط پزشک)

همچنین در شرایط خاص ، مداخلات جراحی ممکن است ضروری باشد که شامل موارد زیر است:

• سرما درمانی: در این روش از نیتروژن مایع برای یخ زدگی نواحی غیرطبیعی استفاده می‌شود.
• الکتروکوتر: از جریان الکتریکی برای سوزاندن نواحی غیر عادی استفاده می‌شود.
• لیزر درمانی: یک پرتو نور بافت ناخواسته را از بین می برد.
• تزریق اینترفرون: به دلیل خطر زیاد عوارض جانبی و هزینه آن ، بندرت مورد استفاده قرار می گیرد.
• عمل جراحی برای برداشتن

اما مهم است که با پزشک صحبت کنید که بسته به نوع و محل زگیل تحت درمان ، کدام روش درمانی بهتر است.

توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که اگرچه ممکن است زگیل ها و تغییرات سلولی برداشته یا برطرف شوند، اما ویروس می تواند در بدن باقی بماند و قابل انتقال به دیگران باشد. لذا هیچ درمانی برای از بین بردن ویروس از بدن وجود ندارد.

تشخیص ویروس HPV

اگر زگیل یا ضایعات قابل مشاهده باشد ، پزشک معمولاً می‌تواند در طی معاینه بینایی ، HPV را تشخیص دهد. با این حال ، ممکن است برای تأیید وجود HPV آزمایشات اضافی لازم باشد.

چه زمانی باید برای HPV تست بگیرم؟

آزمایشاتی برای ارزیابی تغییرات سلولی دهانه رحم مربوط به HPV یا HPV شامل تست پاپ اسمیر ، آزمایش DNA و استفاده از اسید استیک (سرکه) همه از جمله تست‌های مربوط به تشخیص است.

• پاپ اسمیر آزمایشی است که سلول ها را از سطح دهانه رحم یا واژن جمع می‌شود و هر گونه ناهنجاری سلولی را که منجر به سرطان می‌شود ، نشان می‌دهد.
• استفاده از تست DNA برای انواع پر خطر HPV هم سفارش می‌شود و همراه با پاپ اسمیر برای خانم‌های ۳۰ سال و بالاتر توصیه می‌شود.
• آزمایش HPNA نیز برای HPV وجود دارد و بدون نیاز به آزمایش همزمان پاپ از ۲۵ سالگی ، به تنهایی قابل استفاده است.
• در بعضی مواقع نیز ممکن است بیوپسی از مناطق ناهنجار لازم باشد.

اما در حال حاضر ، هیچ آزمایشی برای مردان برای بررسی HPV در دسترس نیست. لذا تشخیص در درجه اول در معاینه بینایی انجام می‌شود.

در برخی شرایط، اگر زن یا مرد سابقه رابطه جنسی مقعد را داشته باشند ، ممکن است توصیه شود با پزشک در مورد احتمال انجام پاپ اسمیر مقعد صحبت کنید.

آزمایشگاه ایرازن با داشتن پزشکان متخصص و دستگاه‌های مجهز آماده انجام تست تشخیص HPV را دارد.