تست های ناباروری

اگر شما زیر ۳۵ سال سن دارید و برای یک سال و به صورت مداوم برای بارداری تلاش کرده‌اید و ناموفق بوده‌اید، برای تست های ناباروری به پزشک مراجعه کنید. زنان بالای ۳۵ سال باید بعد از ۶ ماه تلاش برای تست های ناباروری به پزشک مراجعه کنند. آزمایش خون، ادرار و تصویربرداری می‌تواند برای تشخیص علت ناباروری شما به پزشک کمک کند. در مردان آزمایش اسپرم به عمل می‌آید که در آن تعداد اسپرم‌ها و سلامت آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد. ممکن است پزشک شما را به یک متخصص غدد تناسلی ارجاع دهد.

• تست های ناباروری
• آنالیز مایع منی
• تست تستوسترون
• بیوپسی بیضه
• تست کورتیزول
• بررسی شرایط تخمک‌گذاری
• آزمایش LH و FSH
• آزمایش پرولاکتین
• سونوگرافی از لگن
• بررس فرآیند لقاح
• تست پروژسترون

آزمایشات لازم برای بررسی فرآیند لقاح به منظور مشخص کردن علل ناباروری

همان طور که می‌دانیم در فرآیند لقاح، یک اسپرم به طور طبیعی وارد تخمک می‌شود تا جنین تشکیل شود اما گاهی به دلیل نرسیدن اسپرم و تخمک به هم ناباروری ایجاد می‌شود. این موضوع می‌تواند مربوط به زن یا مرد باشد. در این رابطه آزمایش‌هایی وجود دارد که می‌تواند نشان‌دهنده عدم رسیدن اسپرم و تخمک به هم باشد.

اآزمایش مواد ترشحی گردن رحم

از آنجا که دستگاه تناسلی خانم‌ها به بیرون از بدنشان راه دارد، برای جلوگیری از ورود میکروب‌ها به داخل رحم، گردن رحم خانم‌ها دارای مواد ترشحی فراوانی است که مانند سدی محکم در مقابل ورود میکروب‌ها به داخل رحم عمل می‌کند اما طی دوره تخمک‌گذاری مقدار مواد ترشحی کم شده و خاصیت کششی زیادی هم پیدا می‌کند. در این حالت پس از آمیزش، اسپرم قادر است که از آن به راحتی بگذرد و به رحم وارد شود و اگر کیفیت مواد ترشحی رحم چنین تغییری نکند، اسپرم‌ها از این سد رد نمی‌شوند و عمر کوتاهی می‌یابند.

آزمایش مواد ترشحی گردن رحم پس از آمیزش (PCT)

این آزمایش یکی دیگر از تست های نا باروری است که پس از آمیزش، کیفیت و کمیت مواد ترشحی گردن رحم و تعداد و قدرت تحرک اسپرم‌ها در زمان تخمک‌گذاری خانم بررسی می‌شود. نحوه آزمایش به این شکل است که ۴ تا ۱۲ ساعت بعد از آمیزش و درست قبل از زمان تخمک‌گذاری مورد حدس پزشک، از مواد ترشحی گردن رحم توسط پزشک یا دستیار وی نمونه‌برداری می‌شود. این آزمایش معمولاً همراه با سنجش ال.هاش. ادراری است. سپس نمونه مواد ترشحی زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شود و تعداد اسپرم و تحرک آنها مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

هیستروسالپینگوگرام (HSG)

به منظور بررسی وضعیت رحم و لوله‌های رحمی، یک عکس رادیولوژی از ناحیه لگنی خانم گرفته می‌شود یا با تزریق ماده رنگی خاص به داخل دستگاه تناسلی خانم، درون آن مشاهده می‌شود. برای بررسی علت تأخیر باروری، باید سلامت اندام‌های تولیدمثل مورد ارزیابی قرار گیرند. یکی از روش‌های تشخیصی که معمولاً برای بررسی رحم و لوله‌های رحمی همراه با سایر آزمایش‌ها در ویزیت‌های اولیه درخواست می‌شود، هیستروسالپینگوگرافی است. با این تست، پزشک از وضعیت داخلی رحم و لوله‌های رحمی مطلع می‌شود و با توجه به نتایج حاصل از تست، در مورد نحوه درمان تصمیم خواهد گرفت. هیستروسالپینگوگرافی روشی است که به منظور بررسی داخل رحم و لوله‌های رحمی انجام می‌گیرد. انجام هیستروسالپینگوگرافی در ارزیابی ناباروری بسیار مهم است. در صورت انسداد لوله‌های رحمی یا وجود چسبندگی رحم، شانس باروری کاهش می‌یابد و در این روش با استفاده از اشعه ایکس و ماده حاجب چسبندگی‌های درون‌رحمی، پولیپ، فیبروم و برخی دیگر از مشکلاتی که سبب انسداد لوله‌ها و جلوگیری از لقاح تخمک و اسپرم می‌شود، قابل تشخیص است. آزمایش دیگری که در این راستا مفید خواهد بود، هیستروسونوگرافی است که با استفاده از سونوگرافی و تزریق محلولی خاص، ناهنجاری‌‌های درون‌رحمی بررسی می‌شود.

مراحل انجام هیستروسالپنگوگرافی

معمولاً عکس رنگی رحم توسط رادیولوژیست انجام می‌شود و به طور متوسط در حدود ۳۰- ۱۰ دقیقه به طول می‌انجامد. برای انجام این تست، فرد بر روی تخت معاینه زنان قرار می‌گیرد. ابتدا پزشک یک اسپکولوم (وسیله‌ای برای معاینه داخلی زنان) در واژن قرار می‌دهد. سپس لوله‌ای بسیار ظریف از درون دهانه رحم به داخل رحم وارد نموده تا از این طریق ماده حاجب را به درون رحم و لوله‌های رحمی تزریق کند. به طور طبیعی ماده حاجب باید رحم و لوله‌های رحمی را پر کند یعنی هنگامی که در رحم و لوله‌ها هیچ گونه انسداد و مشکلی وجود نداشته باشد، ماده حاجب بعد از تزریق، فضای داخل رحم و لوله‌ها را به طور یکنواخت پر خواهد کرد ولی در مورد انسداد لوله‌ای ماده حاجب نمی‌تواند تمام فضای داخل رحم و لوله‌ها را پر کند. بعد از تزریق، از رحم عکسبرداری می‌شود. پزشک با بررسی عکس‌ها می‌تواند وضعیت رحم و لوله‌های رحمی را ارزیابی کند. به دلیل انقباض عضلات رحم، بسیاری از زنان احساس درد خفیف، به‌خصوص در زمان تزریق ماده حاجب دارند، در مواردی که لوله‌های رحمی مسدود است، درد بیشتری احساس می‌شود. در موارد عفونت و التهاب لگنی و خونریزی‌های نامشخص واژینال، انجام این تست ممنوع است و تا بهبودی کامل، فرد باید از انجام این تست خودداری کند.

لاپاراسکوپی تشخیصی

در این روش، پزشک با استفاده از یک وسیله لوله‌ای‌شکل کوچک که به داخل حفره شکم وارد می‌شود به مشاهده مستقیم رحم، لوله‌های رحمی، تخمدان‌ها و ناحیه پایین لگنی می‌پردازد.