تست PT  وPTT

تست PT یا Prothrombin Time (زمان پروترومبین ) و (PTT ( Partial Thromboplastin Time مدت زمان ایجاد لخته در خون را بررسی می کند. فرآیند لخته شدن خون در بدن شامل یکسری واکنشهای متوالی و پشت سر هم است که در آن فاکتورهای انعقادی پشت سرهم فعال می شوند و باعث لخته شدن خون می شوند. که اگر یکی از این فاکتورها دارای اختلال باشند میزان PT زیاد می شود. یکی از فاکتورهای این روند، فاکتور پروترومبین است که توسط کبد ساخته می شود و طی فرایند انعقاد به ترومبین تبدیل می شود.

تست PT که گاهی INR نامیده می شود، علاوه بر وجود بیماریهای مربوط به انعقاد خون و تشخیص اختلال خونریزی مثل خون دماغ، خونریزی لثه و دوره های قاعدگی، وجود خون در ادرار و مدفوع و ورم مفاصل، برای بررسی چگونگی عملکرد داروهای رقیق کننده خون (ضدانعقادها) برای افرادی که قرار است تحت عمل جراحی قرار گیرند، نیز درخواست می شود.
PT صحت عملكرد مسیر خارجی و PTT و مسیر داخلی انعقاد را بررسی می کند. PT زمانی درخواست می شود که پزشک می خواهد از صحت عملكرد سیستم انعقاد و مصرف میزان صحیح دارو مطمئن شود و PTT زمان ایجاد زخم بافتی و آسیب دیواره رگی درخواست می شود( برای افرادی که عمل جراحی دارند)

تست PT  وPTT

نتیجه تست PT و pTT در عرض چند ثانیه انجام می شود و با مقایر استاندارد و افراد سالم بررسی می شود.

میزان PT نرمال 12 تا 5/14 ثانیه و میزان نرمال دیگری 26تا38 ثانیه می باشد. که این میزان می تواند بر اثر عواملی دچار تغییر شود مانند:

•  اختلال یا عدم وجود یکی از فاکتور های انعقادی
• کاهش میزان فاکتورهای انعقادی
• مصرف داروهای ضد انعقادی مانند وارفارین و هپارین
•  استفاده از فاکتورهای ضد انعقادی و مهارکننده
• خونریزی غیر طبیعی
• کمبود ویتامین K ( این ویتامین در ساخت فاکتورهای انعقادی نقش دارد)
•  مشکلات کبدی
• استفاده از داروهای هورمونی و ضدبارداری