آزمایش C-peptide مشخصاً توسط کبد متابولیزه و توسط کلیه دفع و در ادرار ترشح می شود. ارتباط قوی بین سطح انسولین سرم و  C-peptide وجود دارد.
C-peptide و انسولین با غلظت مولار یکسان به داخل ورید پورت ترشح می‏شوند ولی نسبت آنها در سرم حدود 5  به 1 تا 15 به 1 است.

تقریباً 50 درصد انسولین در عبور اولیه از کبد به سرعت برداشت می‏شود در حالی که برداشت کبدی  C-peptide ناچیز است.از سوی دیگر در افراد سالم، نیمه‏ عمر  C-peptide و پروانسولین تقریباً 30 دقیقه است در حالی که این میزان در مورد انسولین فقط حدود 4 تا 9 دقیقه می‏باشد.

در حالات گرسنگی نسبت مولار  C-peptide به انسولین در افراد طبیعی 5 می‏باشد. C-peptide را در ادرار هم می‏توان اندازه‏ گیری کرد ولی اهمیت بالینی چندانی ندارد. تست سرکوب  C-peptide براساس سرکوب شدن ترشح سلول­های بتا پانکراس در طی هیپوگلیسمی است که در بیماران مبتلا به انسولینوما نسبت به افراد طبیعی این سرکوب شدن با درجه کمتری اتفاق می ‏افتد.

علت انجام آزمایش C-peptide چیست؟

آزمایش C-peptideبه دلایل زیر انجام می شود:

تشخیص دیابت نوع ۱ از نوع ۲

بررسی علت کاهش قند خون (هیپوگلایسمی)

بررسی وضعیت تومور انسولینما

آمادگی بیمار :

معمولا برای انجام این آزمایش باید به مدت 8 ساعت ناشتا بود.
مصرف انسولین و داروهای خوراکی برای درمان دیابت نوع 2 می تواند نتیجه آزمایش را تغییر دهد.
از پزشک خود در مورد قطع کردن مصرف داروهای خود سوال کنید.
با پزشک خود در مورد نگرانی که در مورد آزمایش دارید صحبت کنید٬ احتمال خطر آن ٬نحوه انجام آزمایش یا نتایج احتمالی آزمایش. این کار به شما کمک می کند که اهمیت این آزمایش را متوجه شوید٬ (پر کردن فرم اطلاعات پزشکی).

تست های تکمیلی :

InsulinوGlucose